Procaine Hcl Sterop 2% Amp 10 X 100mg/ 5ml

Lokale anesthesie.

• De werkzame stof is procaïnechloorhydraat 1%, 2% of 4%.

• De andere stoffen zijn natriumchloride, calcium natriumedetaat en water voor injecties.

Procaïne vermindert de werking van de sulfamiden en verhoogt het effect van spierrelaxantia. Patiënten behandeld met anticholinesterase-geneesmiddelen, MAO-remmers, tricyclische antidepressiva en bloedverdunners mogen niet behandeld worden met procaïne. Procaïne verhoogt en verlengt de neuromusculaire blokkade, te wijten aan suxamethonium (succinylcholine) en kan de blokkade versterken die geproduceerd wordt door een concurrerende neuromusculaire blokker. Het is mogelijk dat acetazolamide de werkingsduur van procaïne verhoogt. Voorzichtigheid is geboden bij de gelijktijdige toediening van bestanddelen die de bloeddruk veranderen. Onverenigbaarheden De procaïne-oplossing is verenigbaar met aminofylline, de barbituraten, magnesiumsulfaat, natriumfenytoïne, natriumbicarbonaat, amfotericine B, natriumchloorthiazide, alkali en jood.

Zoals elk geneesmiddel kan dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

De frequentie van mogelijke bijwerkingen is als volgt gedefinieerd:

• zeer vaak: bij meer dan 1 op de 10 patiënten
• vaak: bij 1 tot 10 op de 100 patiënten
• soms: bij 1 tot 10 op de 1000 patiënten
• zelden: bij 1 tot 10 op de 10.000 patiënten
• zeer zelden: bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten
• niet bekend: de frequentie kan op basis van de beschikbare gegevens niet worden vastgesteld.

Bij een extreme dosering, een toevallige intraveneuze injectie of een injectie door een gekwetste huid kunnen effecten op het hele lichaam optreden.

Het is dan mogelijk om de volgende bijwerkingen te ervaren:

Vaak:

• cardiovasculaire depressie.
• perifere vasodilatatie met een te lage bloeddruk en een vertraging van het hartritme.
• hartritmestoornis en hartstilstand.
• agitatie, excitatie, zenuwachtigheid.
• duizeligheid.
• abnormaal gevoel (paresthesie).
• oorsuizen.
• ongecontroleerde oogbewegingen (nystagmus).
• misselijkheid, braken.
• convulsies.
• gevoelloosheid van de tong en van de periorale regio.
• bedwelming, gevolgd door sedatie.

Soms:

• matige pijn ter hoogte van of rond de injectieplaats.

Zelden:

• Allergische reacties.
• Lupus erythematosus.

Postdurale punctie-hoofdpijn met oorsuizen of lichtgevoeligheid worden vaak waargenomen. De excitatie kan tijdelijk zijn en gevolgd worden door depressie met slaperigheid, ademhalingsstilstand en coma.

Personen met cardiovasculaire- en ademhalingsstoornissen en epileptici of personen met leverstoornissen zijn bijzonder gevoelig voor deze bijwerkingen.

Bij patiënten met een allergische neiging kunnen overgevoeligheidsreacties en kruisreacties met sulfamiden, bepaalde fenothiazines en verschillende kleurstoffen optreden.

De allergische reacties die zich kunnen voordoen, gaan van eenvoudige symptomen ter hoogte van de huid (roodheid, jeuk) tot ernstige symptomen ter hoogte van de huid (huiduitslag, urticaria, oedeem), tot zeldzame anafylactische shock of hartstilstand die een cardiorespiratoire reanimatie vereisen.

• Overgevoeligheid voor procaïne of voor één van de in "Samenstelling" vermelde hulpstoffen.
• Overgevoeligheid voor lokale anesthetica van het estertype en voor para-gesubstitueerde producten van het type parahydroxybenzoaat.
• Bij allergische patiënten (astma, hooikoorts, netelroos, …)
• Myasthenie gravis.
• Bij patiënten die lijden aan: hypovolemie, ernstige atrioventriculaire blok, bradycardie, hartdecompensatie, hypotensie.
• Bij patiënten die behandeld worden met MAO-remmers, tricyclische antidepressiva en bloedverdunners.
• Bij patiënten die behandeld worden met anticholinesterase-geneesmiddelen of die een laag cholinesterasegehalte in het plasma hebben.
• Kinderen jonger dan 12 jaar.
• Het geneesmiddel niet injecteren in geval van een infectie of een ontsteking van de injectieplaats (contra-indicatie in verband met de gebruikte anesthesietechniek)
• Het gebruik van procaïne is gecontra-indiceerd in geval van septicemie en ernstige leverfunctiestoornis.

Volwassenen en kinderen vanaf 12 jaar

• De te injecteren dosis is afhankelijk van de anesthesietechniek waarvoor het product gebruikt wordt
• Infiltratieanesthesie: 0,25 % tot 0,5 % oplossing procaïnechloorhydraat in doses van 250 tot 600 mg als intradermale of subcutane injectie
• Dosisaanpassingen zijn aangewezen in geval van hartproblemen of leveraandoening en bij bejaarden, kinderen of verzwakte personen

Toedieningswijze

• Subcutane of intramusculaire injectie
• De oplossing mag vóór toediening puur of verdund gebruikt worden in een glucoseoplossing aan 5% of in een natriumchlorideoplossing aan 0,9%